Lubuszanka uratowała honor polskiej lekkoatletyki na Igrzyskach Olimpijskich w Paryżu. Zdobyła jedyny medal dla naszej reprezentacji. W biegu na 400 m. zajęła trzecie miejsce i sięgnęła po brąz.
Urodzona w Drezdenku Kaczmarek swoje pierwsze kroki stawiała w na bieżni w Gorzowie. Jej talent dostrzegł trener Tomasz Saska i zaprosił na treningi do ALKS AJP Gorzów. Do sportu zachęciła ją starsza siostra Marta, która pierwsza zaczęła biegać w rodzinie. Zanim przyszły sukcesy sportowe motywacji do ciężkiej pracy nauczyła się w … tartaku. Młoda Natalia wstawała o 5 rano i przez kilka wakacyjnych tygodni pomagała ojcu przy obróbce drewna.
Brązowy medal na paryskich igrzyskach to trzeci olimpijski krążek lubuszanki. W Tokyo na swoim koronnym dystansie zdobyła złoto i srebro w sztafetach. Pomimo młodego wieku ma na swoim koncie wiele sukcesów. 26-latka jest wicemistrzynią świata z Budapesztu i mistrzynią Europy z Rzymu. W stolicy Włoch dokonała czegoś niesamowitego. Wychowanka gorzowskiego klubu pobiła 48-letni rekord Polski na dystansie 400 metrów. Z czasem 48.98 sekundy poprawiła rekord legendarnej Ireny Szewińskiej z 1976 roku. Poprawiła ten wynik jeszcze przed olimpiadą osiągając czas 48.90 na mityngu w Londynie.
Kariera Natalii Kaczmarek to nie tylko spektakularne sukcesy, medale i rekordy. To inspirująca historia młodej dziewczyny z małej miejscowości, która dzięki ciężkiej pracy i determinacji stała się jedną z najlepszych biegaczek na świecie.
