To w zasadzie nie będzie ani felieton, ani komentarz, ot taka powiastka. Staropolska. W Niemieckim Instytucie Historycznym w Warszawie wykład miał wygłosić prof. Jan Grabowski, naukowiec z Uniwersytetu w Ottawie. Temat brzmiał „Polski (narastający) problem z historią Holokaustu”. I byłby wygłosił, gdyby nie poseł Konfederacji Braun.
„Gazeta Wyborcza” relacjonowała, że Braun wyrwał ze stojaka mikrofon, a następnie uderzył nim o mównicę. W końcu wywrócił kolumny głośników stojące z boku sali. Gdy publiczność sugerowała, aby wyszedł z sali, zakomunikować miał, że „ten wykład jest skończony”. Dyrektor Instytutu Milos Reznik miał zwrócić się do Brauna, aby opuścił salę i nie niszczył sprzętu. W odpowiedzi usłyszał od Brauna: „Niemiec w Warszawie będzie mnie pouczał, bym czegoś nie niszczył. Wynoś się z Polski natychmiast!”.
Finał historii? Koniec wykładu, wizyta policji, legitymacja poselska na nazwisko „Braun” i zdanie wygłoszone do policjantów, że pan poseł „zabezpieczał naród polski przed prowokacyjnym atakiem na naszą wrażliwość historyczną”.
Wrażliwość? To raczej nadwrażliwość z bardzo niskim progiem bólu. Boli, kiedy piszemy, że Lubuskie zostało do państwa Polan włączone ogniem i mieczem, boli kiedy słyszymy, że Polacy pod Grunwaldem walczyli po obu stronach barykady, a św. Stanisław wcale nie działał w interesie Polski, bolą lisowczycy, wynaturzenie Rzeczpospolitej Szlacheckiej i to, co z naszym krajem elity zrobiły w wieku XVIII. Wolimy zajmować się szumem skrzydeł husarii i mitem najbardziej tolerancyjnego narodu Europy. I mesjanizmem.
Jako w przeszłości, tako i dziś.
