Wymarzonym kluczem do wędrówki w ten długi weekend może być połączenie elementów sakralnych z turystyczną atrakcyjnością. A gdyby tak kościoły drewniane? Jednym z najcenniejszych jest ten w Klępsku. Nic dziwnego, że zabytek ten wpisany został na listę pomników historii. Tytułem tym szczycą się tylko cztery lubuskie obiekty.
Cofnijmy się w czasie. W latach 1385-1388 właścicielami wsi są Hannus de Calkrute i Fricz Treppelen i wówczas istnieje już kościół drewniany, o konstrukcji zrębowej, którego zachodnią ścianę nawy, zachowaną do dziś, datowano metodą dendrochronologii na lata 1367-1377. Na sam koniec wieku XV przypada powstanie zachowanego do dzisiaj późnogotyckiego ołtarza głównego. W końcu wieku XVI przebudowano ściany boczne prezbiterium i nawy z konstrukcji zrębowej na konstrukcję szkieletową z wypełnieniem ceglanym. Później przybywa prezbiterium, a około 1600 r. rozpoczynają się prace malarskie we wnętrzu kościoła. Polichromiami, głównie o tematyce zaczerpniętej ze Starego i Nowego Testamentu.
Dzieło sztuki
Kościół w Klępsku został założony w konstrukcji zrębowej, na prostym rzucie składającym się z niewielkiej, zbliżonej do kwadratu nawy, prostokątnego prezbiterium od strony wschodniej i przylegającej od zachodu wieży. Prosty układ wnętrza świątyni, wzbogacony został obiegającym i całość budowli emporami. Od strony zachodniej do kościoła przylega 30-metrowa wieża w konstrukcji szkieletowej na tzw. jednym słupie o elewacjach szalowanych deskami.
Dla turystów najważniejszy jest właśnie gotycko-renesansowy wystrój. Do jego najstarszych elementów polichromowana chrzcielnica z 1581 r., obraz w epitafium rodziny von Kalckreuth z 1583 r., empora południowa w nawie z 1586 r., wieńcząca ściany nawy dekoracja sztukatorska z 1593 r. oraz dekoracje empory w południowej części prezbiterium z 1609 r., powstałej z fundacji Melchiora von Unruha. Zdobią je cykle obrazów, w tym rzadkie przedstawienia personifikacji pięciu zmysłów, ukazanych jako młode damy w strojach z epoki. Wyróżnia się także ołtarz w kształcie tryptyku z około 1500 r. oraz polichromia ze scenami ze Starego i Nowego Testamentu wykonana w latach 1610-13. Inne wartości owe elementy wystroju to ambona, (1614r.), chór muzyczny (ok. 1600r.), ławy, stalle i nagrobki. Od zakończenia II wojny kościół jest rzymskokatolicki.
Klępsk na antypodach
I ciekawostka. W 1838 r. z Klępska wyjechało do Australii wiele rodzin luterańskich. Oprócz ludności niemieckiej emigrowali także Polacy. W południowej Australii założony został w 1838 r. nowy Klępsk (Klemzig). Obecnie osada ta już nie istnieje. Pozostał jedynie mały kościółek, podobny do drewnianego kościoła w Klępsku w Polsce.
Historia najnowsza zabytku jest również pasjonująca i tutaj złotymi zgłoskami zapisuje się ks. Olgierd Banaś, siła napędowa wszystkiego dobrego, co podziało się w ostatnich latach wokół świątyni. Najpierw bronił jej przed podpalaczami, później pracował nad tym, aby odzyskała swój blask.
(Zdjęcia z drona Grzegorz Walkowski, zdjęcia wnętrza LWKZ)
