Patrząc na budynek Domu Pomocy Społecznej w Bełczu trudno domyśleć się, że to obiekt zabytkowy. Dobudowana już w tym wieku część, skutecznie zaciera jego charakter. Natomiast gdy wjeżdżamy bramą główną…
W XIV wieku wieś należała do rodu von Zabeltitz/Zobeltitz/ z Otynia. Nawiasem mówiąc, zgodnie z relacjami kronikarzy, był to ród rycerzy, którzy trudnili się rozbójnictwem. W dokumentach pojawia się w 1482 roku, kiedy dobra są już w posiadaniu rodziny von Dyherrn. Poźniej władają tutaj rody von Kottwitz z Bojadeł i Konotopu, von Luck. Pod koniec XIX wieku porucznik Emmo Foerster z Konotopu za 225 tys. marek sprzedał dobra w Bełczu dotychczasowym dzierżawcom, Karlowi Brendler oraz Josefowi Rother, przedsiębiorcom pochodzącym ze Sławy. W 1921 roku majątek należał do Carla Berge.
Pozostałością po założeniu pałacowo-parkowym są pałac, znacznie przebudowany na potrzeby mieszczącego się w nim Domu Pomocy Społecznej, z przybudówkami. Całość mieści się w parku krajobrazowym. Jak chcą niektóre źródła pałac w Bełczu powstał w latach 1919-1920 (w innych podawany jest przełom XIX i XX wieku). Zbudowany został na planie prostokąta, piętrowy z użytkowym poddaszem, kryty dachem mansardowym, podpiwniczony.
Pałac ma bardzo ciekawą historię najnowszą. W latach 40. minionego wieku przetrzymywano tu jeńców wojennych. Po II wojnie światowej działał z kolei ośrodek szkoleniowy Zmotoryzowanych Oddziałów Milicji Obywatelskiej, który funkcjonował jeszcze w latach 80. W roku 2000 w pałacu utworzono filię trzebiechowskiego Domu Pomocy Społecznej. W XXI wieku obiekt i jego otoczenia przeszły rewolucję, aby mógł pełnić nowe funkcje, dobudowano też do niego nowy obiekt.
