Teatr to sprawa wyobraźni. Stąd nic dziwnego, że wielu jego wielbicieli lubi czasami zamiast zasiąść na widowni i skazywać się na wyobraźnię reżysera i scenografa uruchomić własną. Nie próbowaliście? Zróbcie to. Idealnie do podobnego eksperymentu nadaje się “Antologia dramatu zielonogórskiego” dramatu.
To jeszcze ciepłe wydawnictwo, do którego teksty wybrał, posłowiem i notami biograficznymi opatrzył Andrzej Buck. W antologii znajdziemy czternaście najnowszych tekstów dramaturgicznych dziewięciorga autorów, które powstały w ostatnich latach w regionie. Niektóre z nich – jak w przypadku utworów Iwony Kusiak licznie reprezentowanych w Antologii – były już realizowane na deskach teatru, inne zostały zaprezentowane w ramach Czytelni Dramatu. Są też i takie, które czekają na odczytanie.
To już trzecia publikacja zawierająca dramaty lubuskich twórców (“Antologia dramatu lubuskiego”, 2011; “Antologia dramatu lubuskiego”, wyd. II uzup. 2022). A historia zielonogórskiego dramatu rozpoczęła się tuż po zakończeniu działań wojennych. Już w 1945 roku powstała sztuka teatralna w czterech odsłonach zatytułowana “Prawdziwe oblicze” autorstwa Piotra Kłucińskiego i Janiny Ertner. Jej premiera miała miejsce w lutym 1946 roku w Teatrze Miejskim. Rzecz się dzieje w 1944 roku w Warszawie i w 1945 na Ziemiach Zachodnich
Cztery otwierające publikację dramaty wyszły spod pióra naszej redakcyjnej koleżanki Iwony Kusiak (“Żegnaj Książę”, “Wiedźmy”, “Marsz, marsz”, “Owca odważna”). Ponadto znajdziemy tutaj prace autorstwa Lecha Mackiewicza (“Do Ciebie mówię”, “Dzień dziecka”), Jolanty Fainstein („…mama ma szorstkie ręce…”, “Balony”), Gunara Hayena (“Trzy świnki”), Pauliny Korzeniewskiej (“Migdałki”), Konrada Pruszyńskiego (“Akcja Hiacynt”), Haliny Bohuty-Stąpel (“Świat według Kayli”, “Romea i Julii tragedia prawdziwa”), Mirosławy Szott (“Zgasić światła Świata”).
“Pojęcia dramat lubuski używam w tej antologii jako klucza kategoryzacyjnego” – pisze we wstępie A. Buck. – “Rozumiany – ów dramat – jest przeze mnie jako tekst dramaturgiczny, napisany przez autora urodzonego w województwie lubuskim, zamieszkującego na jego terenie, pracującego w instytucjach lubuskich. Również jako tekst powstały na zamówienie instytucji kultury (najczęściej teatru), która ma swoją siedzibę na Ziemi Lubuskiej. (…) Proponowana Antologia dramatu zielonogórskiego próbuje między innymi zwrócić szczególną uwagę na zjawisko pisania tekstu dramaturgicznego dla potrzeb konkretnego teatru. Jest to dzisiaj praktyka bardzo powszechna w działalności teatrów…”.
